Dekalog narciarza
Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo potrąceń, zderzeń czy wypadków narciarskich na stoku Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS) opracowała „Dekalog Narciarza”. Zawiera on podobnie jak Kodeks Ruchu Drogowego dla kierowców zbiór zasad i reguł poprawnego zachowania się narciarzy w górach. Treść Dekalogu to proste zalecenia, których znajomość pozwoli podnieść kulturę jazdy oraz uniknąć niepotrzebnych konfliktów na stoku.
Wzgląd na inne osoby.
Każdy narciarz i snowboarder powinien zachować się w taki sposób, aby nie zagrażać nikomu innemu i nie spowodować żadnej szkody.
Komentarz FIS: Narciarz odpowiedzialny jest także za złe działanie sprzętu, który używa. W szczególności dotyczy to nowinek technicznych.
Panowanie nad szybkością i sposobem jazdy.
Każdy narciarz i snowboarder musi zjeżdżać z prędkością dopasowaną do swych umiejętności, rodzaju i stanu trasy, warunków pogodowych i natężenia ruchu.
Komentarz FIS: Kolizje na stoku najczęściej zdarzają się z powodu nadmiernej szybkości oraz słabego panowania nad nartami lub niezauważenia innego uczestnika ruchu. Narciarz zobowiązany jest poruszać się tak, aby w razie konieczności zatrzymać się lub skręcić w ramach umiejętności jakie posiada. Narciarz zobowiązany jest poruszać się wolno: w miejscach zatłoczonych, w okolicach wyciągów, na zakończeniu trasy lub ograniczonej widoczności
z powodu warunków pogodowych lub załamania stoku.
Wybór toru trasy.
Narciarz lub snowboarder znajdujący się powyżej na stoku musi wybrać taki tor jazdy aby uniknąć wszelkiej możliwości zderzenia z narciarzem znajdującym się poniżej na stoku.
Komentarz FIS: Narciarstwo i snowboarding są sportami wolności ruchu przy przyjęciu zasady, że każdy uczestnik stosuje się do reguł uprawiania tych sportów. Na stokach rządzi zasada, że pierwszeństwo przysługuje temu kto znajduję się „przed” lub „niżej”. Każdy znajdujący się powyżej musi pamiętać, że jego zachowania nie mogą wpłynąć na zachowania tych przed lub poniżej.
Wyprzedzanie.
Wyprzedzać można: z góry, z dołu, z prawej i z lewej, ale tylko w takiej odległości, która zapewni wyprzedzanemu narciarzowi wystarczającą przestrzeń dla wszelkich jego manewrów.
Komentarz FIS: Wyprzedzający narciarz ponosi całkowitą odpowiedzialność za skutki manewru wyprzedzania do chwili jego ukończenia. Ta zasada odnosi się także do omijania stojących na stoku.
Wjazd i ruszanie z miejsca.
Narciarz, który wjeżdża na drogę zjazdu lub po zatrzymaniu chce znowu ruszyć ma obowiązek sprawdzić patrząc
w górę i w dół stoku, czy może to uczynić bez zagrożenia dla siebie i innych.
Komentarz FIS: Doświadczenie dowodzi, że ogromna część wypadków zdarza się wskutek nieprzewidywalnego włączenia się w ruch nowego uczestnika. Jest podstawowym nakazem bezpieczeństwa pełne sprawdzenie czy włączenie się narciarza nie spowoduje utrudnienia dla któregokolwiek z będących w ruchu. Dopiero po płynnym włączeniu się w ruch korzysta się z pierwszeństwa przyznanego w 3 regule FIS. Wprowadzenie snowboardów i nart głęboko taliowanych (carvingowych) umożliwia ich użytkownikom wykonywanie skrętów i ruch w kierunku przeciwnym do głównego nurtu ruchu – w dół stoku. Ten kto wykonuje manewr „w poprzek lub pod prąd” nurtu ruchu musi tak się zachowywać aby osoby poruszające się w dół stoku nie były zagrożone.
Zatrzymywanie się.
Narciarz tylko w razie absolutnej konieczności może zatrzymać się w miejscach zwężeń i złej widoczność. Po upadku narciarz musi usunąć się z toru jazdy tak szybko jak to tylko jest możliwe
Komentarz FIS: Z wyjątkiem szerokich stoków zatrzymywanie się powinno następować na skraju trasy. Nikt nie może się zatrzymywać w miejscach niewidocznych dla jadących z góry lub zza zakrętu.
Podchodzenie i schodzenie.
Narciarz może podchodzić lub schodzić tylko skrajem / brzegiem trasy a w razie złej widoczności powinien zejść
z trasy.
Komentarz FIS: trasy narciarskie są z założenia przeznaczone do ruchu jednokierunkowego – w dół. Pojawienie się osoby poruszającej się w przeciwnym kierunku stwarza zagrożenie dla poruszających się w dół. ślady butów wyciśnięte w śniegu pogarszają warunki bezpieczeństwa jazdy i odpowiada za nie ten kto je pozostawił.
Stosowanie się do znaków i sygnalizacji.
Każdy narciarz ma obowiązek stosowania się do znaków i sygnalizacji.
Komentarz FIS: Trasy narciarskie oznaczone są w zależności od stopnia ich trudności kolorami (od najłatwiejszych do najtrudniejszych): ZIELONYM, NIEBIESKIM, CZERWONYM, CZARNYM. Każdy uczestnik ruchu sam decyduje
o wyborze trasy. Na trasach ponadto umieszczone są znaki informujące o utrudnieniach i niebezpieczeństwach
np. o lawinach, czy zamknięciu trasy. Uczestnik ruchu ma obowiązek obserwować znaki i stosować się do nich. Uczestnik ruchu narciarskiego powinien zdawać sobie z tego sprawę, że znaki umieszczono dla jego własnego dobra i bezpieczeństwa.
Zachowanie się w razie wypadku.
W razie wypadku każdy narciarz ma obowiązek niesienia pomocy.
Komentarz FIS: Jest oczywistą zasadą etyczną, że uprawiający sport ma obowiązek nieść pomoc poszkodowanemu niezależnie od istnienia prawnego obowiązku. W szczególności pomoc powinna polegać na udzieleniu tzw. PIERWSZEJ POMOCY, na zawiadomieniu właściwych służb oraz natychmiastowym zabezpieczeniu (oznakowaniu) miejsca wypadku tak aby nie zagrażało ono innym uczestnikom ruchu. FIS wyraża nadzieję, że zachowanie polegające na uderzeniu w innego uczestnika ruchu i ucieczce z miejsca zdarzenia będzie przez właściwe ustawodawstwa karne wszystkich państw traktowane jak identyczne wykroczenie drogowe oraz, że państwa, które jeszcze tego uregulowały wprowadzą właściwe postanowienia do swych ustaw.
Obowiązek ujawniania tożsamości.
W razie wypadku każdy narciarz (zarówno świadek jak i uczestnik) ma obowiązek podania swoich danych osobowych.
Komentarz FIS: świadkowie i opis zdarzenia mają kardynalne znaczenie dla ustalenia odpowiedzialności i w związku z tym każdy, kto był świadkiem musi czuć się zobowiązanym do uczestniczenia w procedurach wyjaśniających. Raporty właściwych służb oraz zdjęcia stanowić będą dowody we wszystkich postępowaniach mających na celu ustalenie winnych.
Szwajcarska Komisja Zapobiegania Wypadkom ( SKUS ) na narciarskich trasach zjazdowych i biegowych opracowała w porozumieniu ze stowarzyszeniem snowboardingu 6 dodatkowych reguł, które poza przestrzeganiem podstawowych reguł FIS obowiązują dodatkowo snowboardzistów:
- noga przednia winna być mocno połączona z deską ( rzemyk, itp. ),
- przed każdą zmianą kierunku jazdy, a w szczególności przy ewolucjach tyłem,
- sprawdzić za sobą wolną przestrzeń,
- zatrzymywać się tylko na brzegu trasy, nie siadać i nie kłaść się na trasie,
- odpiętą deskę natychmiast odwrócić i położyć na śniegu wiązaniem do dołu,
- na lodowcach nie odpinać deski,
- na wyciągach narciarskich tylna noga musi być wyjęta z wiązania.
